Blog

Chyba każdy rodzic słyszał kiedyś od swojego dziecka, że „się nudzi”. Jeszcze do niedawna nuda uważana była za stan lenistwa, który kojarzony był z czymś negatywnym. W tym artykule wyjaśnimy, dlaczego dziecko czasem się nudzi i przytoczymy pozytywne aspekty tego stanu.

Dlaczego dziecko potrzebuje nudy?

Dorośli często uważają, że ich dzieci nie powinni się nudzić, bo przecież mają wokół siebie wiele zabawek i innych narzędzi, zapewniających rozrywkę. Niektórzy rodzice starają się też zapełnić dziecku czas w 100%, zapisując je na zajęcia dodatkowe lub stale wymyślając jakieś zabawy. Maluch nie ma wtedy czasu na to, aby się ponudzić lub pobawić według własnych reguł.

Tymczasem nuda jest dzieciom potrzebna, ponieważ wpływa na harmonijny rozwój młodego organizmu. Badanie wykonane przez naukowców Brytyjskiego Towarzystwa Psychologicznego wykazało pozytywne skutki nudzenia się u dzieci. Według uczonych nuda sprzyja procesom psychologicznym, np. stymulacji kreatywnego myślenia, a co więcej, może wpłynąć również na procesy fizjologiczne, takie jak wzmocnienie odporności. Nuda to więc czas, jakiego dziecko potrzebuje, aby wykreować sobie indywidualną ścieżkę myślenia. Kiedy dziecko się nudzi i może przebywać samo ze sobą, ma szansę posłuchać swoich wewnętrznych pragnień, co prowadzi do zrozumienia i rozwoju indywidualnych zainteresowań. Nuda prowadzi do zwiększenia umiejętności zarządzania własnym czasem. Dziecko, które nie ma, co robić, poszukuje sposobów na wypełnienie sobie czasu, dzięki czemu uczy się planować zajęcia i wybierać te, które sprawiają mu najwięcej radości.

Jak nuda wpływa na rozwój mózgu?

Dziecko, które cały czas jest zajęte i nie ma czasu na to, aby się nudzić, nie może też prawidłowo przetwarzać dostarczanych danych. Okres nudy to okres spokoju, podczas którego umysł ma szansę się uspokoić i wyregulować wiele różnych procesów w organizmie, np. wysycenie tlenem hemoglobiny i tkanek. Należy pamiętać, że optymalna praca mózgu zależy od metabolizmu tego narządu. W czasie, gdy się budzimy, procesy metaboliczne mózgu zostają wyrównane, a układ nerwowy się odpręża, dzięki czemu nie dochodzi do jego przeciążenia.

Rodzice, których dzieci od czasu do czasu się nudzą, nie powinni więc czuć się zaniepokojeni. Ich młode mózgi w tym momencie zwiększają swoją kreatywność i mają czas na regenerację. Jeżeli okresy nudy zdarzają się od czasu do czasu, jest to zupełnie normalne i warto pozwolić maluchom na kilka chwil bezczynności.

Przedszkolny start dziecka to dla malucha bardzo ważne wydarzenie, dlatego pozostawianie przygotowań na ostatnią chwilę nie jest dobrym pomysłem. Dziecko, które po raz pierwszy ma zostać pod opieką obcych pań i w towarzystwie rówieśników, których nigdy wcześniej nie widziało, może reagować strachem, złością i innymi silnymi emocjami. Warto więc odpowiednio wcześniej zacząć przygotowania dziecka do pobytu w przedszkolu.

Dlaczego warto wcześniej przygotować dziecko do przedszkola?

Przygotowanie dziecka do przedszkola to nie tylko kwestia praktyczna, ale również emocjonalna. Maluchy, które wcześniej zapoznają się z pewnymi aspektami przedszkolnej rzeczywistości, łatwiej przystosowują się do nowego środowiska. Właściwe przygotowanie pomaga zminimalizować stres zarówno u dzieci, jak i rodziców, a także sprzyja rozwijaniu pewności siebie u małego przedszkolaka. Lepiej jednak nie zostawiać przygotowań na ostatnią chwilę. Pozwól dziecku przyzwyczaić się do świadomości, że wkrótce będzie musiało nauczyć się nowego trybu życia i przystosować do okresowego rozstania z rodzicami.

Kiedy zacząć przygotowania?

Odpowiedź na to pytanie może się różnić w zależności od tego, kiedy chcemy posłać dziecko do przedszkola. Do placówki przedszkolnej zazwyczaj można zapisać dziecko, które ukończyło 3 lata, jednak według prawa istnieje tylko roczny obowiązek przygotowania szkolnego dziecka, dlatego niektórzy rodzice decydują się na posłanie dziecka do przedszkola, dopiero kiedy ukończy 5 lat.

Najlepiej proces przygotowania rozpocząć od momentu, gdy rodzice będą mieli pewność, że dziecko dostało się do przedszkola. Czas procesu rekrutacji może różnić się od placówki oraz od tego, czy jest to przedszkole państwowe, czy prywatne. Jednak w momencie otrzymania potwierdzenia o tym, że dziecko może rozpocząć chodzenie do przedszkola, warto uświadomić maluchowi, że wkrótce nastąpią zmiany.

Wśród kluczowych kroków przygotowawczych wyróżniamy:
– Rozmowę z dzieckiem: Warto rozmawiać z dzieckiem o przedszkolu już na kilka miesięcy przed startem. Rodzic powinien być szczery z maluchem i od początku wyjaśnić, że na kilka godzin każdego dnia będą musieli się rozstać i dlaczego jest to konieczne.
– Wizyty w przedszkolu: Uczestnictwo w dniach otwartych pozwoli dziecku zapoznać się z przedszkolem i sprawi, że nowe miejsce przestanie być tak tajemnicze.
– Kształtowanie niezależności: Warto zachęcać dziecko do podejmowania pewnych działań samodzielnie, np. ubierania się czy jedzenia. To pomoże mu w rozwijaniu pewności siebie i niezależności, co będzie cenne także w przedszkolu.
– Poznawanie nowych rówieśników: Rodzice mogą organizować spotkania z rówieśnikami poza przedszkolem. To pomoże dziecku nawiązać pierwsze kontakty i poczuć się pewniej w towarzystwie innych dzieci.

Rozpoczęcie przedszkolnej przygody to duże wyzwanie zarówno dla dziecka, jak i dla rodziców. Pamiętajmy jednak, że odpowiednie przygotowanie może znacznie ułatwić ten proces i zapewnić maluchowi poczucie bezpieczeństwa i pewności siebie. Rozpoczynając przygotowania odpowiednio wcześnie, możemy dostosować je do indywidualnych potrzeb dziecka i zmniejszyć stres związany z nowym doświadczeniem.

Rozpoczęcie przedszkolnej przygody to ważny etap w życiu każdego dziecka. Dla wielu maluchów jest to pierwsze doświadczenie oddzielania się od rodziców na dłuższy czas. Adaptacja w przedszkolu może być zarówno ekscytującym, jak i trudnym wyzwaniem. Dla niektórych dzieci oznacza to czas beztroskiej zabawy, nowych przyjaciół i odkrywania świata, podczas gdy dla innych może stanowić przyczynę stresu i niepokoju. Jak pomóc dzieciom w radzeniu sobie z rozstaniem z rodzicami oraz łatwiejszej adaptacji w przedszkolu?

Przygotuj dziecko do nowego trybu życia jeszcze przed dniem rozpoczęcia

Warto rozpocząć adaptację jeszcze przed faktycznym pójściem dziecka do przedszkola. Już w domu rozmawiaj z maluchem na ten temat. Wytłumacz dziecku, jak będzie wyglądać pobyt w przedszkolu, i że przez kilka godzin pozostanie pod opieką nowych pań. Każdy rodzic powinien wysłuchać pytań i obaw swojej pociechy, i ustosunkować się do nich. Dobrą opcją jest przedstawienie pozytywnych cech przedszkola, warto np. powiedzieć dziecku, że będzie miało okazję poznać nowych przyjaciół i dostanie dostęp do ciekawych zabawek.

Korzystaj z dni otwartych

Większość placówek przedszkolnych organizuje tzw. dni otwarte, czyli dzień lub kilka dni, podczas których rodzic może udać się z dzieckiem do przedszkola i pokazać mu nowe miejsce. Warto korzystać z takich okazji, gdyż pozwoli to maluchowi zaznajomić się z otoczeniem, dzięki czemu pierwszy dzień w przedszkolu nie będzie dla niego tak wielkim przeżyciem.

Pierwsze dni w przedszkolu – postaraj się, aby były krótsze

Nie zawsze jest to możliwe, jednak rodzice, którzy mają elastyczny plan dnia, mogą stopniowo przyzwyczajać dziecko do pobytu w przedszkolu. Pierwszego dnia można malucha zostawić tylko na 2-3 godziny i co kilka dni wydłużać pobyt.

Szybkie i sprawne pożegnanie

Wielu rodziców wydłuża czas pożegnania w drzwiach sali przedszkolnej. Jest to błąd, ponieważ długie uspokajanie i przytulanie zdenerwowanego i wystraszonego dziecka może jeszcze bardziej pogłębić emocje malucha, przez co ostatecznie rozstanie będzie jeszcze cięższe, a dziecko może mieć więcej trudności z przystosowaniem się do nowej sytuacji.

Uzbrój się w cierpliwość

Musisz wziąć pod uwagę, że Twoje dziecko może nie być jednym z tych, które szybko się adaptują. Każdy maluch jest inny i czasem przyzwyczajenie dziecka do nowego trybu życia może trwać dłużej, niż się tego oczekuje. Pamiętaj, że dla Twojej pociechy jest to bardzo duża zmiana, dlatego nie działaj na siłę i nie strofuj dziecka za problemy z adaptacją. W tej trudnej sytuacji warto wykazać się cierpliwością i okazać maluchowi odpowiednie wsparcie.