Blog

Objawy alergii mogą pojawić się już u niemowląt, choć wielokrotnie pierwsze symptomy uczulenia zauważa się dopiero w wieku przedszkolnym. Rozpoznanie, że mamy do czynienia właśnie z alergią nie zawsze jest łatwe. Jakie są rodzaje alergii u dzieci i jakie powodują dolegliwości?

Alergia u dziecka – rodzaje

Najczęściej występujące alergie u maluchów to:

• alergia pokarmowa – objawy pojawiają się najwcześniej, bo już w wieku niemowlęcym, czasem nawet u noworodków. Cierpi na nią ok. 10% dzieci. Najczęstszym alergenem są białka mleka, a dokładniej białka mleka krowiego. Objawia się kolkami, bólem brzucha, biegunką, czasem wymiotami i brakiem apetytu. Mogą pojawić się zmiany skórne, np. wysypka, wysuszenie skóry;
• alergia wziewna – charakterystyczne jest pojawianie się objawów w okresie pylenia roślin, choć nie w każdym przypadku. Alergia wziewna może występować także w cały rok np. przy uczuleniu na kurz lub sierść i naskórek zwierząt. Objawy to wodny katar, zaczerwienienie oczu, czasem kaszel i trudności z oddychaniem. Alergie wziewne często mylone są z infekcjami, dlatego warto zwracać uwagę na czas występowania oraz możliwość pojawiania się alergenów w otoczeniu malucha;
• alergia skórna (atopowe zapalenia skóry) – jest to choroba przewlekła, która często pojawia się już w okresie niemowlęcym. Pierwszym symptomem są zaczerwienione policzki, na których pojawiają się swędzące krosty. W późniejszym okresie zmiany mogą rozszerzyć się na inne obszary ciała, szczególnie na twarzy, na łokciach i pod kolanami. Skóra staje się sucha i szorstka. AZS wymaga dokładnej diagnostyki i opracowania indywidualnej terapii;
• alergia kontaktowa – zmiany na skórze nie zawsze muszą świadczyć o AZS. Czasem mogą być reakcją np. na środki myjące czy nowy krem.

Różne rodzaje alergii mogą występować równocześnie, dlatego zadaniem rodzica jest dokładna obserwacja objawów. Jeżeli symptomy pojawiają się regularnie i mamy podejrzenie, że może chodzić o reakcję uczuleniową, należy skontaktować się z lekarzem, który przeprowadzi diagnostykę i ustali terapię.

Budowanie odporności i powrót po covidzie do przedszkola

Koronawirus zmienił podejście wielu osób do higieny, a rodziców dzieci w wieku przedszkolnym skłonił do działań, których celem ma być wzmacnianie odporności dziecka, aby nie złapało ono groźnej infekcji. Niestety, w grupie przedszkolnej bardzo łatwo o przeziębienie i dość często zdarzają się też przypadki covid-19 u dzieci.  Z tego względu przygotowaliśmy krótki poradnik, dotyczący tego, jak budować odporność u dziecka oraz jak przygotować je na powrót do przedszkola po chorobie.

Jak wzmocnić odporność dziecka?

System odpornościowy u dziecka w wieku przedszkolnym nie jest jeszcze do końca rozwinięty, dlatego maluch narażony jest na różnego rodzaju infekcje, w tym covid-19. Na szczęście każdy rodzic może wykonać pewne kroki, mające na celu wzmocnienie odporności malucha.

Pandemia koronawirusa nauczyła nas wszystkich większego dbania o higienę osobistą. Warto te nawyki wdrażać u dzieci już od najmłodszych lat. Mycie rąk przed posiłkiem, po skorzystaniu z ubikacji czy po przyjściu do domu to coś, o czym warto pamiętać przez całe życie. Dodatkowo każdy rodzic powinien stawiać na zdrową i zbilansowaną dietę, podając swoim pociechom posiłki, wyróżniające się bogatą wartością odżywczą. Warto dostarczać młodemu organizmowi witaminy i minerały, które nie tylko wspomogą zdrowy rozwój dziecka, ale też wpłyną na jego odporność i pomogą utrzymać zdrowie. Pamiętajmy, że dobrze odżywiony organizm będzie mniej narażony na infekcje oraz szybciej sobie z nimi poradzi. Należy dziecku zapewnić także odpowiednią dawkę snu, a dla pewności pomyśleć o suplementacji witaminy D, która stanowi niezwykle ważny składnik w budowaniu odporności, zwłaszcza jesienią i zimą, gdy nie mamy dostępu do słońca.

Powrót po covidzie do przedszkola – jak przygotować dziecko?

Pandemia wywołała w ludziach wiele niepokojów i choć dzieci zazwyczaj przechodzą covid łagodnie, rodzice często boją się posłać dziecko do przedszkola ponownie, w obawie przed kolejnym zarażeniem. Nie trzeba się tego obawiać, warto jednak dobrze przygotować dziecko do ponownego spotkania z rówieśnikami. Ważna jest rozmowa z maluchem, należy wytłumaczyć mu najważniejsze zasady higieny, takie jak to, że picie z tej samej butelki lub dzielenie się jedzeniem nie jest dobrym pomysłem. 

Po wdrożeniu maluchowi odpowiednich zasad higieny i zapewnieniu mu środków, mających wspomóc odporność, powrót do przedszkola po covidzie nie powinien stanowić problemu.

Pandemia koronawirusa SARS-COV-2 wpłynęła na wiele aspektów naszego codziennego funkcjonowania. Wszyscy pamiętamy okres najbardziej dotkliwych restrykcji, kiedy nie mogliśmy swobodnie chodzić do pracy, posyłać dzieci do przedszkola i szkoły oraz korzystać z życia kulturalnego. Dzisiaj mamy jednak realny wpływ na dalszy przebieg epidemii – wystarczy podjąć decyzję o szczepieniu!

Szczepienia przeciwko COVID-19 w Polsce i Europie

Od chwili wybuchu pandemii uczeni na całym świecie rozpoczęli walkę o jak najszybsze opracowanie szczepionek, które chronią przed ciężkim przebiegiem choroby i śmiercią. Preparat ma za zadanie stymulować układ odpornościowy do produkcji przeciwciał i w ten sposób chronić również przed zakażeniem COVID-19.

Zanim preparaty zostały dopuszczone do stosowania, przeszły szereg badań potwierdzających ich bezpieczeństwo. W Europie za dopuszczenie ich do obrotu odpowiada Komisja Europejska po uzyskaniu pozytywnej rekomendacji Europejskiej Agencji Leków. W Polsce pierwsze szczepienia rozpoczęły się pod koniec grudnia 2020 roku. Na początku obejmowały pracowników ochrony zdrowia, ale w połowie 2021 roku każdy dorosły mógł już skorzystać z darmowego szczepienia.

Szczepienia dzieci – najlepszy sposób, by chronić najmłodszych!

Na początku pandemii często można było spotkać się z opinią, że wirus jest mniej groźny dla dzieci, które zakażenie przechodzą przeważnie bezobjawowo. Dzisiaj możemy zweryfikować te informacje i przekonać się, że najmłodsi nie tylko mogą ciężko chorować na COVID-19, ale również są narażeni na poważne konsekwencje zdrowotne związane z powikłaniami pocovidowymi. Dla dzieci szczególnie groźny jest PIMS, czyli Wieloukładowy Zespół Zapalny, który może pojawić się 2-4 tygodnie po zakażeniu SARS-COV-2, nawet jeśli przebiegało bezobjawowo lub skąpoobjawowo.

Ze względu na te zagrożenia Europejska Agencja Leków zarekomendowała szczepienia przeciwko COVID-19 także dla dzieci. Pierwszą grupą, która zyskała taką możliwość, byli nastolatkowie od 12 roku życia. W połowie grudnia 2021 szczepieniami objęto najmłodszych między 5 a 12 rokiem życia. Mali pacjenci otrzymują preparat firmy Pfizer w obniżonej, specjalnie przystosowanej do ich potrzeb dawce. Pediatrzy podkreślają, że szczepienie jest w pełni bezpieczne, a jego skuteczność w ochronie przed zakażeniem wynosi między 67,7% a 98,3%. Pamiętaj, że podanie dziecku dwóch dawek będzie oznaczało także brak konieczności odbycia kwarantanny, jeśli w przedszkolnej grupie pojawi się przypadek zachorowania na COVID. Już dziś możesz zadbać o zdrowie swojej pociechy oraz przyczynić się do szybszego powrotu do normalności – wystarczy zapisać siebie i dziecko na szczepienie! 

W obliczu pojawienia się globalnego zagrożenia, jakim jest nieznany dotąd koronawirus, szukamy wszelkich możliwych informacji  na temat dróg i sposobów  zakażenia się nim, metod zapobiegania oraz o możliwych konsekwencjach  choroby nim wywołanej.

Rodzice martwią się o swoje dzieci, tym bardziej, że naukowcy i specjaliści z zakresu zdrowia dopiero uczą się czym jest to nowe zagrożenie.

Sytuacja zmienia się dynamiczne i coraz to nowe doniesienia o prędkości rozprzestrzeniania się choroby i liczby zakażonych mogą sprzyjać ogólnym niepokojom i niekiedy panice. To nic dziwnego i należy być ostrożnym.

Warto jednak  pamiętać także o tym, że co roku różne wirusy grypy mogą być  równie niebezpieczne jak nowy wirus. Tym bardziej, że profilaktyka zakażenia w obu przypadkach jest podobna.

Największym ryzykiem zakażenia korona wirusem objęte są osoby, które podróżowały w miejsca, gdzie znane są przypadki choroby. Przede wszystkim jest to Azja, ale wirus dotarł już do Europy, dlatego warto prześledzić swoje wycieczki. Jeśli faktycznie mogliśmy mieć styczność z osobami zakażonymi należy natychmiast skontaktować się z lekarzem w celu wykluczenia lub potwierdzenia diagnozy i ustalenia co dalej. Warto na bieżąco sprawdzać komunikaty instytucji zdrowia publicznego. Aktualnie jednak ryzyko zachorowania w Polsce jak podają w komunikatach te instytucje są niewielkie, bardziej prawdopodobne jest zachorowanie na zwykłą grypę. Epidemiolodzy przestrzegają, że miesiące styczeń-marzec są statystycznie  miesiącami o największej zachorowalności na tą chorobę.

Profilaktyka zachorowania może zmniejszyć szanse na zakażenie korona wirusem i grypą.

 Co zalecają specjaliści?

1. Dokładne mycie rąk – przynajmniej 20 sekund, czyli tyle ile trwa przeliterowanie alfabetu,
2. Dodatkowa dezynfekcja rąk preparatami stworzonymi do tego celu – należy upewnić się, czy dobrze rozprowadziliśmy płyn między palcami,
3. Mycie oraz dezynfekcja bezwzględnie powinny się odbywać przed posiłkami i przekąskami, zwłaszcza gdy jemy w miejscach publicznych i wtedy, kiedy towarzyszyć nam mogą chore osoby,
4. Należy wspierać naturalną odporność organizmu zdrowo się odżywiając i uprawiając aktywność fizyczną, wysypiają się i dbając o suplementację witaminą D. Dzięki temu można podtrzymać silne działanie układu odpornościowego dziecka.
5. Niekiedy lekarze wskazują na konieczność zaszczepienia dziecka przed grypą.
6.  Aby dowiedzieć się więcej na temat wskazań do zaszczepienia należy udać się do najbliższej przychodni lub lekarza dziecka w celu zasięgnięcia porady.
7. Najważniejsze jest, aby nauczyć dziecko, by nie dotykało ust, oczu i nosa rękami, chyba że zostały one umyte. Można robić to podczas zabawy.
8. Warto stosować chusteczki higieniczne w celu wytarcia jamy ustnej i nosa. Po wykorzystaniu należy je jak najszybciej wyrzucić.
9. Dzieci powinny nosić rękawiczki, kiedy przebywają na dworze (w chłodnym klimacie).
10. Można nosić ze sobą chusteczki, aby przetrzeć używane powierzchni w miejscach publicznych, np. stoliki, krzesła.

Unikanie chorych osób jest sposobem na ograniczenie możliwości zakażenia, ale nie należy przesadzać odmawiając zaproszeń na urodziny lub niepuszczanie dziecka do przedszkola. Tak naprawdę nie da się utrzymać z dala od każdego, tym bardziej, że u niektórych osób nie widać objawów zakażenia. Niemniej można poprosić, aby osoby, które są chore wstrzymały się przez jakiś czas z odwiedzinami. Możesz także poprosić gości, aby zaraz po wejść do domu czy mieszkania zdezynfekowali ręce.

W przypadku, kiedy wystąpią objawy należy skontaktować się lekarzem ( kaszl i gorączka, trudności w oddychaniu). Jeżeli choruje któryś z domowników to najlepiej, by pozostał w domu.

Szczególnie należy zwrócić uwagę, jeśli wystąpią:

• problemy z oddychaniem (szybkie lub ciężkie oddechy),
• blady lub niebieskawy odcień klatki piersiowej,
• wysoka gorączka, która się nie obniża po zastosowaniu leków na jej obniżenie
• senność,
• drażliwość i ból,
• suchość w ustach, brak łez podczas płaczu, nie oddawanie moczu przez co najmniej 6 godzin,
• wysypka,
• wymioty lub biegunka.

Najważniejsze to nie panikować, tylko jak najszybciej skontaktować z lekarzem.

Źródło:

https://www.health.harvard.edu/blog/coronavirus-what-parents-should-know-and-do-2020020518846 https://www.healthychildren.org/English/health-issues/conditions/chest-lungs/Pages/2019-Novel-Coronavirus.aspx