Blog

Pomaganie innym to prawdziwa sztuka

Dlaczego warto uczyć dziecko wrażliwości na los potrzebujących  i  jak pomagać innym? Czy można bezinteresowną pomoc rozpatrywać w kategoriach korzyści, które nabędzie dziecko? Jeśli chcesz, aby Twoje dziecko było szczęśliwe – naucz je jak pomagać innym. Empatia i życzliwość to pierwszy krok do zbudowania silnych i stabilnych relacji międzyludzkich.

Dziecko, które przychodzi na świat musi nauczyć się wielu  umiejętności. Pośród nich powinna znaleźć się  empatia. Wrażliwość na los innych jest potrzebna w codziennym funkcjonowaniu, nie tylko od święta. Nauka dostrzegania potrzeb tych, którzy znajdują się w gorszej sytuacji niż my, nie przychodzi łatwo. Tym bardziej, że we współczesnym świecie na każdym kroku ktoś prosi o pomoc.  Mimo tego nie można po prostu odwracać  głowy i udawać, że nie dostrzegamy problemu , warto pomagać!

Należy wzmacniać w dziecku te zachowania, podczas których dziecko robi coś dobrego dla innych. Mimo tego, że w większości pomoc jest bezinteresowna, to dla dziecka ma wymierne korzyści rozwojowe.  Empatia, wrażliwość i życzliwość to podstawa do budowania mocnych więzi międzyludzkich. Dzieci, które reagują na nieszczęście innych, będą lepiej odnajdywały się w społeczeństwie jako osoby dorosłe.

Jak uczyć dziecko rozsądnego pomagania?

Przedszkolakowi ,który nie dysponuje jeszcze własnymi  środkami finansowymi należy  jednoznacznie wytłumaczyć, że istnieją różne   formy pomocy, które odbywają się bezgotówkowo np. zaplanowanie specjalnej zbiórki na rzecz osób potrzebujących, czy aukcje z pracami plastycznym wykonanymi przez dzieci z grupy przedszkolnej, z których dochód zostanie przeznaczony  np. na schronisko dla zwierząt. Dzięki takim formom pomocy dziecko poczuję się wyjątkowe i potrzebne.

Dzieci uczą się podglądając.

Perswazja w nauce pomagania innym nie jest wymagana. Altruizm powinien wypływać z głębi serca, a nie być przymusem narzuconym od rodziców. Warto zostawić dziecku przestrzeń do wolnego wyboru. Zbędne są tłumaczenia i wyjaśnienia odnośnie do pomocy, kiedy oprócz teorii nikt nie pokaże, jak to wygląda w praktyce. Od czego zacząć? Od postawy rodzica względem innych i spraw drobnych. To, że rodzic komuś pomaga nie oznacza, że przelewa co miesiąc dużą sumę pieniędzy na konto jakiejś fundacji. Wystarczą drobne gesty. Chociażby sprawienie komuś niespodzianki lub spędzenie z nim czasu. Być może wystarczy zaprosić kogoś z rodziny kto jest sam  na obiad w niedzielę lub pomóc  samotnej osobie , która tej pomocy potrzebuje. Przy tej wyjątkowej okazji, warto wytłumaczyć przedszkolakowi – dlaczego została podjęta taka decyzja. Warto wprost wyjaśniać dziecku czemu coś się robi np. przykrywam tatę kocem, gdy zaśnie na kanapie, bo nie chcę żeby zmarzł.

Raz na jakiś czas, celebrując okazję warto poddać dziecku konkretny bodziec do niesienia pomocy. Można zacząć  od przebrania zabawek i przeznaczenia  tych, którymi dziecko się już nie bawi na przekazanie ich dla dzieci potrzebujących. Przy tej okazji warto pamiętać również o odpowiedniej rozmowie, która wyjaśni dziecku motywację do niesienia pomocy.