Blog

Złość i agresja wśród dzieci. Jak sobie z nią radzić?

Agresja u dziecka budzi sprzeciw każdego rodzica. Zanim jednak opiekun da się ponieść emocjom, warto zwrócić uwagę na przyczyny takiego zachowania oraz sposoby pomocy dziecku.

Agresja u dziecka? Czy to normalne?

Agresja u dziecka zawsze budzi sprzeciw, przede wszystkim dlatego, że większość osób nie wie jak sobie z nią radzić. Zwykle rodzice zagłuszają agresywne zachowania swoich dzieci pomimo tego, że od lat wiadomo, że każdy z nas posiada również te negatywne emocje, którym musi dać upust. Normalne jest to, że nawet u najbardziej spokojnych dzieci pojawiają się agresywne zachowania.  Zwykle pierwsze z nich rodzic zauważa, kiedy dziecko osiąga wiek dwóch lat. Na sile znacząco przybierają one w przedszkolu. Agresja najczęściej skierowana jest przeciwko rodzicom bądź rówieśnikom. Zdarzają się również sytuację, że dziecko jest agresywne przeciwko sobie samemu. Na każde zachowanie agresywne należy reagować, w innym przypadku sytuacje będą się nasilać i występować częściej.

Skąd się bierze agresja u przedszkolaka?

Pierwszym krokiem, kiedy dziecko zaczyna zachowywać się agresywnie, powinno być poszukanie źródeł takich sytuacji. Zwykle zmiany emocjonalne i behawioralne mają swoje źródła w przykrych doświadczeniach bądź trudnych dla dziecka zmianach. Jeśli przedszkolak jest już starszakiem, warto porozmawiać z nim bezpośrednio, o tym co mogło się stać lub stało i czemu zachowuje się w sposób agresywny. Jeśli dziecko dopiero stawia pierwsze kroki w przedszkolu, to warto taką rozmowę przeprowadzić z wychowawcą grupy. Opiekun w przedszkolu będzie mógł zwrócić szczególną uwagę na zachowanie dziecka i z pewnością odpowie na podstawowe pytania rodziców.

Zdarza się, że agresywne zachowania wynikają z oglądania zbyt brutalnych bajek – warto zwrócić uwagę na to, co dziecko robi w domu kiedy nie spędzamy z nim czasu.

Moje dziecko jest agresywne – co robić?

Na pewno nie wolno dziecku zabraniać zachowywać się w ten sposób, uwagi na temat jego zachowania mogą prowadzić do nasilenia agresji, oraz mocniejszych wybuchów. Najlepsze rozwiązanie to przedstawienie sposobów na złość. Praca nad samym sobą nauczy dziecko jak panować nad swoim zachowaniem.

Przedstawiamy zachowania i sposoby na poskromienie małego złośnika:

1. Kiedy dziecko Cię uderzy, odsuń się od niego i stanowczo powiedz, że bardzo Cię to bolało. W tym wypadku bardzo ważna jest konsekwencja – nawet kiedy cios był bardziej śmieszny niż bolesny, warto zaznaczyć dziecku, że takie zachowanie nie jest pożądane.
2. Dziecko wpadło w szał i bije? W tym momencie należy od niego odejść i zostawić go do czasu aż się uspokoi.
3. Twoje dziecko jest agresywne w miejscu publicznym – w tej sytuacji powinieneś zachować powagę, nie wolno obracać takich sytuacji w żart. Najlepiej złapać dziecko, powiedzieć stanowczo, że nie powinno się tak zachowywać i monotonnym głosem powtórzyć kilka razy, aby się uspokoiło.
4. Jednym z argumentów podczas rozmów po takich sytuacjach powinny być zasady, które panują w Waszym domu. Warto wprowadzić, pewien system, który obowiązuję wszystkich mieszkańców.
5. Dobrą karą kiedy dziecko jest agresywne i nie możecie dojść do porozumienia, jest pozostawienie go w określonym miejscu na kilka minut. System ten trzeba jednak stosować konsekwentnie.
6. Dziecko w wieku przedszkolnym nie wie jeszcze, co jest dobre, a co złe dlatego trzeba pracować z nim i uczyć go nazywać emocje np. „ Uderzyłeś mnie bo byłeś zły na mnie, ale nie wolno mnie bić – to sprawia mi ból”
7. Sam bądź przykładem – od zawsze wiadomo, że dzieci naśladują swoich rodziców. Warto zatem przedstawić jak Ty radzisz sobie ze złością, np. drąc gazetę, bądź idąc na spacer.

Agresywne zachowania przedszkolaków uczą rodziców cierpliwości. Żadne z przedstawionych rozwiązań nie przyniesie od razu pozytywnej i wymiernej zmiany zachowania. Najważniejsza jest jednak konsekwencja.