Od dzieci zawsze oczekuje się wiele. W momencie popychania ich do samodzielności rodzice drżą o ich nadmierną niezależność. Zbyt wielkie przywiązanie uwagi do dbałości o to, aby dziecko się nie usamodzielniło blokuję w rodzicach, naturalną potrzebę do nauki potomstwa nowych czynności.
W wieku dwóch czy trzech lat dziecko może już spokojnie pomagać przy nakrywaniu stołu do wspólnych posiłków. To oczywiste, że żadne z rodziców nie pozwoli nosić mu ciężkich czy gorących potraw, ale opiekunowie powinni prosić dzieci, by podały chociażby talerzyk, czy serwetki. W tym wieku można również narzucić dziecku aby pozamiatało małą szczotką niewielką przestrzeń – będzie to dla niego nie tylko sprawny trening czystości, ale również ciekawa zabawa.
W wieku czterech lat dziecku można powierzyć już posegregowanie nieostrych sztućców czy wypakowanie zakupów z toreb, ale również sprzątanie po swoim obiadku lub obiedzie całej rodziny. Nie ma co prawda pewności, że cała zastawa pozostanie nienaruszona, ale warto zaryzykować, by pokazać dziecku, że rodzice wierzą w jego możliwości.
Wiek przedszkolny to wyjątkowy okres w życiu każdego dziecka i samodzielność nie może być już dla niego abstrakcyjna. Dziecko powinno z powodzeniem opróżnić zmywarkę, pomóc w nakrywaniu do stołu. Wspólne przygotowywanie posiłku i można również traktować jako przyjemność i obowiązek.
No Comments Yet